ثمره عشق

پسرمان دنیاامد و من هنوز کم صبرم پسرم گاهی میگرید و من صبر می کنم صبر صبر و تمام می شود و با تو بلند صحبت می کنم ولی بعد از تمام شدن گریه هایت گریه های مادرست که شروع می شود

تو انگار بیمار شده ای و مادر تحمل بیماری تو را ندارد .  

چند روزی است که متوجه شده ای که میتوانی اختیار دستت را داشته باشی به دستت نگاه می کنی و ان را حرکت  می دهی. پسرم به یاد داشته باش که همیشه می توانی اختیار دستت را  داشته باشی اختیارش را داشته باشی تا اگر کاری انجام میدهد درست باشد .اگر قلمی در دست می گیرد درست قلم بزند.و اگر چیزی می گیرد چیزهای درست را در خود جای دهد.و اگر چیزی می اورد حلال بیاورد.   فرزندم دستت را به دستان خدا میسپارم تا خدا به خوبی ها راهنمایت باشد     ...

یادم رفته بودم که این مطلب را برایت درج نکرده ام نامت را پارسا نهادیم تا پارسا شوی.زاهدی با تقوا،عارفی بامعرفت، و مومنی مسلمان و پرهیزکاری پاکدامن

    ...

روزی که به دنیا امدی همه غرق در شادی بودند همه به من و پدرت تبریک می گفتند تو را به دنیا اوردند و من در بیهوشی مادر شدم و تو در هوشیادی کامل به دنیا امدی گریه کردی که چرا از بهشت رضوان بیرون اوردندت اما مادر اینجا انفدر ها هم بد نیست اگر عشق داشته باشی تولدت مبارک فرزندم. تو متولد شده بودی در بطن من و حال متولد شدی بیرون از بطن من ترا از من خارج کردند اما نه محبتت را جسمت را. حال و هوایمان فرق می کند با وقتی که در درون من جای داشتی. ...

بگذار برایت بگویم تا کمی بخندی دیشب بخاطر دل نگرانیم که نکند وزن کم میکنی بحای این که اضافه کنی سوار بر ماشین به سوپری شهرک رفتیم و ترا با وزنی سوپری شهرک وزن کردیم شیرینی من شیرین تر و چربتر شده بودی

شب ها بیداریم و در کنار هم روزگار می گذرانیم .هر شب تا ساعتی تا سحر تا بعد از سحر. پسرم روزهایت را گم کرده ای یا شب هایت را نمیدانم شیرین است این روزها با تمام خستگی هایش . بر تو منتی نیست بیدار ماندن ها و تیمار کردنت میدانی اگر شبی بیدار می ماندم از شب هایی که تو نبودی روز ان شب را با کلافگی و سردرد شدید از خواب بیدار می شدم . ولی حق است سخن خدا که به هرکس اندازه وسعش وظیفه میدهد و خداوند در من توانایی به ودیعه گذاشته که میتوانم برایت همه کار کنم پس بر تو منتی نیست هیچ گاه لازم نیست وقتی چیزی را دوست داشتی یا کسی را بخاطر این روزهای من از ان بگذری که من نمیخواهم و برای بزرگ شدنت زحمتی دوچندان کشیده ام پسرم عاشق باش اما نه عاشق ک...

ما برگشتیم سه نفری. ما باهوای گرم و شرجی برگشتیم. برایمان زحمت بسیار کشیدند.در غیبت پدرت یا حتی وقتی هم که او بود. میدانی بیشتر وقت زندگیمان را در این 11ماه در کنار انان بودیم .مامان طوبی ،بابا علیٍ،و دایی ها با ما مهربانی که چه بگویم بیش از مهربانی کردن لطف کردن و من در روز اخر گریه کردم و مادرم نیز گریه کرد همه حال و هوای ابری داشتند اما چاره ای نبود از رفتن و بیشتر دل تنگ تو بودند تا من بیشتر هوای ترا داشتند تا من دوستت دارند فرزندم. همه به ما لطف کردند برای دیدنت همه امدند از مامان جان و باباجان و عمو و عمه هایت تا عموها و عمه های من تا خیلی های دیگر که فکرشان را هم نمیکردم و زندایی که هر روز برایمان با نکته ای جدید اموزشی می امد.و...